Springen onder de Dom van Utrecht klinkt heel mooi, maar als er dan ineens een bijna stormachtige wind staat wordt het een heel ander verhaal. De wedstrijd om het Nederlands Kampioenschap zat op het randje van wel of niet doorgaan. Een gevaarlijke zijwaartse wind zorgde bij het inspringen dat één van de kanshebbers op een medaille uitviel omdat hij van 5 meter hoog op de aanloop viel en daarmee zijn enkels blesseerde. Gelukkig wist Marnix een paar goede sprongen af te leveren bij het inspringen en zag de trainer deze wedstrijd met vertrouwen tegemoet. De aanvangshoogte van 4.40 sloeg Marnix over en dus was het vooral zaak om in de eerste poging de 4.60 te halen. Dat lukte met 4 andere atleten en zo kwam hij waarschijnlijk al in de beurt van een medaille. De hoogte van 4.80 werd allesbepalend. Normaal zou dit ook geen problemen moeten opleveren maar met slechts één minuut tijd waarbij er dit keer ook op gehandhaafd werd was het met een zware zijwind een lastige opgave. Helaas ging zijn eerste poging verloren omdat er geen springbare wind stond. Poging twee zat aardig in de buurt van halen en helaas was poging drie door de wind zodanig dat hij hard op de aanloop terecht kwam waarbij hij zich hopelijk niet geblesseerd had. Het werd zo een wedstrijd met heel veel leerpunten in een prachtige ambiance. Bij deze wedstrijd was Rutger Koppelaar met 5.40 een klasse apart. De overige medailles waren voor Sam Kranse met 4.90 en Timo de Water met 4.80.
Springen onder de Dom van Utrecht klinkt heel mooi, maar als er dan ineens een bijna stormachtige wind staat wordt het een heel ander verhaal. De wedstrijd om het Nederlands Kampioenschap zat op het randje van wel of niet doorgaan. Een gevaarlijke zijwaartse wind zorgde bij het inspringen dat één van de kanshebbers op een medaille uitviel omdat hij van 5 meter hoog op de aanloop viel en daarmee zijn enkels blesseerde. Gelukkig wist Marnix een paar goede sprongen af te leveren bij het inspringen en zag de trainer deze wedstrijd met vertrouwen tegemoet. De aanvangshoogte van 4.40 sloeg Marnix over en dus was het vooral zaak om in de eerste poging de 4.60 te halen. Dat lukte met 4 andere atleten en zo kwam hij waarschijnlijk al in de beurt van een medaille. De hoogte van 4.80 werd allesbepalend. Normaal zou dit ook geen problemen moeten opleveren maar met slechts één minuut tijd waarbij er dit keer ook op gehandhaafd werd was het met een zware zijwind een lastige opgave. Helaas ging zijn eerste poging verloren omdat er geen springbare wind stond. Poging twee zat aardig in de buurt van halen en helaas was poging drie door de wind zodanig dat hij hard op de aanloop terecht kwam waarbij hij zich hopelijk niet geblesseerd had. Het werd zo een wedstrijd met heel veel leerpunten in een prachtige ambiance. Bij deze wedstrijd was Rutger Koppelaar met 5.40 een klasse apart. De overige medailles waren voor Sam Kranse met 4.90 en Timo de Water met 4.80.